Πήραμε το τραμ από το κεντρικό δρόμο του Όσλο και μετά από λίγο βρεθήκαμε στο βουνό μέσα στο δάσος.
Η αλλαγή από το αστικό τοπίο στο δάσος έγινε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που πήρε ώρα να χαλαρώσω.
Χαθήκαμε. Ξεχαστήκαμε. Κάποια στιγμή το δάσος «τελείωσε».Πάνω που είχαμε κουραστεί και ελαφρώς αγχωθεί για το πού βρισκόμαστε.
Είμαστε σε μια χιονοδρομική πίστα.
Από κει το τοπίο γύρω έμοιαζε με καρτ-ποστάλ του ’60, επιχρωματισμένη, με δέντρα στο τέλειο σχήμα και ουρανό μπλε- τυρκουάζ.
Προσανατολιστήκαμε.
Ξαπλώσαμε κάτω από τα ακίνητα lifts και αποκοιμηθήκαμε ζαλισμένοι από τον ήλιο.
Ήταν μέσα Αυγούστου.
Ήταν λίγο παράδοξο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου